Το όραμα για το σύστημα Xanadu του Ted Nelson σχεδιάστηκε αρχικά για να προσφέρει πολλές λειτουργίες που, ενώ πλέον θεωρούνται δεδομένες για τα αντίστοιχα σύγχρονα συστήματα, τότε δεν ήταν συμβατές στην πράξη με τις τρέχουσες ανάγκες των χρηστών, ούτε με το τεχνολογικό πλαίσιο της εποχής.

Το Dynabook είναι ένα σχεδιαστικό όραμα του 1968 για ένα φορητό υπολογιστή τύπου τάμπλετ από τον Alan Kay που απευθύνεται σε παιδιά και μπορεί να προγραμματιστεί με στόχο την προσωπική έκφραση και την επεξεργασία της πληροφορίας

Η βασική εφαρμογή που οδήγησε τον σχεδιασμό του Dynabook ήταν το βιντεοπαιχνίδι Spacewar, το οποίο εκείνη την εποχή ήταν σημείο αναφοράς για όλους τους ερευνητές που είχαν πρόσβαση σε έναν κεντρικό υπολογιστή. Όπως ακριβώς οι ερευνητές υλοποιούσαν, έπαιζαν και έκαναν μετατροπές στον πηγαίο κώδικα του Spacewar, έτσι και οι χρήστες του Dynabook θα μπορούσαν να έχουν πρόσβαση σε ένα νέο μέσο επικοινωνίας και έκφρασης.

Η κατασκευή ενός φυσικού υποδείγματος με χαρτόνι για το όραμα του Dynabook επιτρέπει στον σχεδιαστή να πειραματιστεί με την εργονομία της συσκευής. Η διαδικασία της κατασκευής εκτός από τις διαστάσεις και τον όγκο επιτρέπει την εξερεύνηση και του βάρους βάζοντας συμπαγές μολύβι μέσα στο κουτί. Στα επόμενα στάδια της κατασκευής το κουτί μπορεί σταδιακά να φτιαχτεί με άλλα υλικά και να περιλαμβάνει κάποιες από τις συσκευές εισόδου και εξόδου.

Η συμμετρικά διασυνδεμένη δομή του συστήματος Xanadu συμπληρώνεται με την αντίστοιχη οπτικοποίηση της πληροφορίας, η οποία εκτός από το βασικό έγγραφο δείχνει και τουλάχιστον ένα ακόμη έγγραφο που σχετίζεται. Η οπτικοποίηση αυτή έχει διαφορετική σύμανση για ένα σύνδεσμο παράθεσης από έναν σύνδεσμο αναφοράς, ενώ η συμμετρία της επιτρέπει να δούμε παράλληλα τα έγγραφα που αναφέρονται στο βασικό.

Ίσως το πιο διάσημο πρωτότυπο χαμηλής πιστότητας να είναι το σχεδιάγραμμα της γραφικής επιφάνειας εργασίας που έγινε σε μια χαρτοπετσέτα από τους ερευνητές του Xerox PARC και χρησιμοποιούσε τη μεταφορά του γραφείου για την απεικόνιση των διεπαφών.

Το φυσικό υπόδειγμα για το Canon Cat ονομάστηκε έτσι μάλλον γιατί δεν χρειαζόταν ποντίκι για την διάδραση και επιπλέον έμοιαζε με μια γάτα που κάθεται δίπλα σε έναν συγγραφέα που θα γράψει το επόμενο δημιούργημα του με μια συσκευή εστιασμένη σε αυτόν τον σκοπό, χωρίς λειτουργικό σύστημα, εφαρμογές, και αρχεία που δυσκολεύουν τον χρήστη.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1980 η Apple παρουσίασε ένα βίντεο με μια μεγάλη επιτραπέζια συσκευή αφής, η οποία είχε τη δυνατότητα πολυμέσων, υπερμέσων, καθώς και τηλεδιάσκεψης με βίντεο, τα οποία, όμως, δεν ήταν τεχνολογικά εφικτά τότε.Αυτό δεν εμπόδισε τους σχεδιαστές της διεπαφής να τα φανταστούν, αφού όλη η παρουσίαση ήταν ένα ψηφιακά επεξεργασμένο βίντεο και όχι ένα πραγματικό πρωτότυπο.

Το πρωτότυπο υψηλής πιστότητας για μια ψηφιακή φωτογραφική μηχανή της Kodak.

Στην φάση της μετάβασης από τα αρχικά προσχέδια σε λειτουργικά πρωτότυπα υπάρχει πολύ μεγάλη ασάφεια αναφορικά με το λογισμικό και υλικό ειδικά στις περιπτώσεις που έχουμε νέες συσκευές, όπως ένα έξυπνο κινητό ή άλλες συσκευές διάχυτου υπολογισμού. Το πρωτότυπο υψηλής πιστότητας τύπου Buck γερυφώνει αυτήν την μετάβαση με την δημιουργική επαναχρησιμοποίηση υλικού και λογισμικού που ήδη υπάρχει, ακόμη και αν αυτά δεν θα είναι ίδια στο τελικό προϊόν, αρκεί να είναι αντιπροσωπευτικά της διάδρασης.

Το Buck επιτρέπει την πειστική αξιολόγηση με χρήστες, γιατί οι χρήστες έχουν στα χέρια τους υλικό που μοιάζει πολύ με την τελική συσκευή, ενώ το λογισμικό τρέχει στον επιτραπέζιο ΗΥ, στον οποίο είναι σχετικά εύκολο να κάνουμε τον προγραμματισμό της διάδρασης.